Swiftparkiet

Lathamus discolor

Ringmaat: 5 mm

De swiftparkiet komt van oorsprong voor in delen van Australië en Tasmanië. In de vrije natuur leven ze in grote groepen bij elkaar. Het menu bestaat voornamelijk uit bloesems, vruchten, insecten en zaden.

Gedrag en huisvesting

Als huisvesting voor swiftparkieten biedt een ruime volière met nachthok de voorkeur. Met een dergelijke volière is het dan ook goed mogelijk de vogels het gehele jaar buiten te huisvesten. Uit ervaring is gebleken dat swiften vele malen gevoeliger zijn voor warmte. Zorg er dan ook voor dat er voldoende schaduw in het verblijf is en dat ze beschikken over badwater. Swiftparkieten zijn echte acrobaten en clowns, zo hangen ze met regelmaat ondersteboven aan de gaas. De volière dient buiten voldoende vliegruimte ook te beschikken over klim- en klautermogelijkheden. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van touwen, schommels en takken.

 

Geslachtsonderscheid

Bij swiftparkieten is het mogelijk het geslacht te bepalen aan de hand van uiterlijke kenmerken:

Beide geslachten hebben een groene hoofdkleur. Naast deze groene kleur hebben de vogels een rood masker, een blauw ‘schedel’, rode schouders en een blauwe vleugelrand. Verder zijn de onderste staartveren rood. Al deze kenmerken zijn bij een man over het algemeen feller en dieper van kleur dan bij de pop. Over het algemeen is de pop dus fletser van kleur dan de man. Buiten deze kenmerken is het geslacht ook te onderscheiden op basis van oogkleur. Zo is de iris van een man over het algemeen geel. De iris van de pop is meestal oranje tot bruin. Bij jonge vogels is dit verschil nog niet aanwezig. Ook heeft de pop een zogenaamde vleugelstreep. Aan de onderkant van de slagpennen is een witgele streep zichtbaar. Bij jonge mannen zijn dit over het algemeen stippen. Bij volwassen mannen is de onderkant van de vleugel meestal egaal. Houdt er echter rekening mee dat de kleureigenschappen per individu verschillen.

 

Voeding

Swiftparkieten stellen andere eisen aan de voeding dan de meeste parkietachtige. Als basis volstaat een zadenmengsel voor grote parkieten. Dit wordt meerdere keren per week aangevuld met Cédé loripap in combinatie met honing. Verder wordt het menu aangevuld met eivoer, maagkiezel en grit. Ook krijgen de vogels relatief veel fruit en groente in vergelijking met andere kromsnavels.

 

 

Kweek

Swiftparkieten met een minimale leeftijd van 1 jaar kunnen ingezet worden voor de kweek. Als nestgelegenheid volstaat een broedblok met een hoogte van circa 40 cm hoog en een bodemoppervlak van 20x20. Houtvezel volstaat als nestmateriaal. Gemiddeld legt de pop 3 tot 7 eieren welke drie weken bebroed worden. De jongen kunnen op een leeftijd van circa 7 dagen ( het moment dat de ogen openen) geringd worden.

 

Mutaties

Momenteel worden zijn de er een tweetal mutaties bij de swiftparkiet:

  • Misty
  • Faded

Binnen onze hobbyvogelkwekerij wordt enkel gekweekt met wildkleur swiftparkieten.